Rode wijn en Chili

Ola chickas en chickos,

Allereerst leuk van al jullie lieve berichten en reacties. Het is leuk en fijn om contact te houden met jullie in Nederland.

Buenos Aires, ook wel het Parijs van Zuid-Amerika genoemd en dat is goed te zien. De bouwstijl lijkt erg op het Europese en dan vooral de Parijse. Om de stad op een snelle maar ook leuke manier te ontdekken heb je als Nederlander maar èèn echte optie namelijk: fietsend. Het is slim om met een tour te gaan, omdat zij alle gangbare wegen kennen. Bij aankomst was het voor hen al snel duidelijk dat wij Nederlanders waren en kwam gelijk met zijn vooroordeel: jullie hebben vast ieder een fiets thuis en spelen hockey. Helaas konden wij zijn vooroordeel niet ontkrachten, maar maakte het nog maar eens duidelijk dat WIJ van Argentinie hebben gewonnen tijdens de Olympische finale. De fietstour was mooi. Op deze manier hebben we veel van de stad gezien. Het enige nadeel was dat we met mensen fietste die er zelden tot nooit op een fiets zitten. We lieten er maar minimaal 2 meter tussen (om gevaarlijke situaties voor onszelf te voorkomen) en klaagde zachtjes over hoe sloom ze fietste..

La Boca, de meest bekende wijk van BA. De wijk is erg kleurrijk en op elk terras maken ze muziek en wordt er de tango gedanst. De bekendste voetbalclub van Zuid-Amerika heeft hier zijn thuisbasis, namelijk Boca Juniors. Maradona heeft hier gespeeld. In de wijk is er daarom ook veel van hem terug te zien. Helaas waren we niet op het goede tijdstip daar om een wedstrijdje van Boca mee te pakken.

Jullie zullen het niet geloven, maar we hebben ons eraan gewaagd, de tango! Tijdens een uur durende les hebben we de beginselen van de dans geleerd. Elk pasje werd eerst aan de vrouwen uitgelegd en daarna geoefend en dan waren de mannen aan de beurt. Als iedereen het onder de knie had moest er samen worden gedanst. De regel is dat de man de vrouw moet uitnodigen voor de dans en dat de mannen elke keer van partner zouden veranderen. Wij waren de enige zonder man. De eerste dans stonden wij dan ook alleen in een hoekje en voelde we ons hetzelfde als dat je met gym als laatste werd gekozen. De tweede ronde werden we ook al niet gevraagd (wij hopen dat het niet kwam door onze danskunsten, maar omdat ze hun vrouw niet jaloers wilde maken als ze met ons zouden dansen). Gelukkig zag onze (homo en niet aantrekkelijk)leraar ons wel staan en vroeg ons omstebeurd te dans. De andere mannen (maar 2) zagen dat wij de koninginnen waren op de dansvloer en vroegen ons gelukkig ook nog ten dans. Aan het einde van de les kregen we een certificaat van de tango met onze namen erop. In de tango-wereld worden we van nu af aan Jilse en Marbes genoemd, aangenaam (dit stond op onze certificaat). Na de les kregen we met het genot van een diner en een heerlijke fles rode wijn een prachtige echte tango show te zien.

In BA zijn we ook naar een voetbalwedstrijd geweest; River Plate-Racing Club. De wedstrijd was niet veel, maar de sfeer daarentegen was om kippenvel van te krijgen! Het thuis- en uitpubliek hadden beide veel drums en zongen heel de wedstrijd lang. Ook al houd je niet van voetbal, het is een 100% aanrader! De wedstrijd eindigde in een nederlaag voor River. De volgende dag kwamen we er achter dat na de wedstrijd rellen waren geweest, maar gelukkig hebben we daar niks van meegekregen.
Op onze laatste dag in BA hebben nog even het ouderlijk huis van onze princes Maxima bezocht. Het was niet veel bijzonders, maar omdat we Nederlanders zijn toch een must see.

De volgende stop in Argentinie was Mendoza, een van dè wijnstreken van de wereld. En dat hebben we geweten… Wat een ontzettend heerlijke wijnen heb je hier! De rode wijn ging er als limonade in en was ook nagenoeg dezelfde prijs als limonade. Hier hebben we dan ook een tour gedaan langs de wijnboeren van Mendoza. Op de fiets wel te verstaan. Maar als Nederlander zijn we niet onbekend met het rijden op het fiets onder invloed. De weg naar de wijnboeren was tussen de wijngaarden met op de achtergrond het Andes gebergte, erg mooi! Bij de wijnboeren hebben we verschillende rode wijnen geproeft, waarvan we er een hebben geproeft die de naam de beste Malbec ter wereld genoemd mag worden.

In Mendoza hebben we ook paardgereden door het Andes gebergte. We wilde het graag doen, maar Ilse vond het o zo spannend. Bij aankomst werd Marloes op het grootste paard gezet en Ilse op het liefste paard aldus de tourman. Het naam van Ilse haar paard had ook een bijpassende naam voor haar reacties en scheldwoorden namelijk: Tokkie. Na wat gegil, zeggen dat rustig lopen het fijnste is, lachen en de vragen `wat doet hij nu?` `Is dit normaal wat het paard doet?` Heeft Ilse haar angsten opzij gezet en heeft ze zelfs gegalopeerd! Dit kon ook niet anders want de paarden volgde elkaar. De rit was echt super mooi. Over de heuvels heen en door het onbewoonde gebergte te rijden. Indrukwekkend! Na 2 uur te hebben gereden kwamen we in de middle of nowhere aan waar we hebben genoten van onze beste maaltijd van nu toe: een Argentijnse bbq met de lekkerste wijn (Malbec) die we hebben gedronken. Een nadeel van het paardrijden met Ilse en Marloes is dat wij beide zo stront allergies zijn voor stof en paarden dat het niesen en snotteren aan een stuk door ging. Maar desalniettemin was het de moeite waard.

Na het paardenrijden nog een grappige avond beleefd in Mendoza. Ze organiseerde een landenavond waar veel landen vertegenwoordigd waren met het eten uit dat land. En ja hoor Nederland was ook van de partij, maar wat ze voor typisch Nederlands eten hadden… kroepoek, nasi goreng, panekoeken (zo schreven zij het) en poffertjes `Maxima`. Vul zelf maar in hoe Nederlands het is. En met klap op de vuurpijl kwam Heusden voorbij op een foto!

Na Mendoza zijn we doorgereisd naar Santiago de Chile. Ons werd aangeraden om deze reis overdag te doen, omdat de weg door het Andes gebergte gaat. (Wij nemen vaak de nachtbus, omdat we daardoor geen dag verliezen en we geen overnachting hoeven te betalen). En het was zeer de moeite waard. Wat een mooie busrit was dat.

Eenmaal aangekomen in Santiago zijn we de stad gaan verkennen. Het temperatuurverschil tussen Mendoza en Santiago was groot. Hier was het buiten regenkoud en was het in het hostel een niet veel betere temperatuur. Wij besloten daarom om naar een overdekt winkelcentrum te gaan om de kou even te ontvluchten. Hier zijn ze ook het hoogste gebouw van Zuid-Amerika aan het bouwen. Wat wel een mooi gebouw wordt. We konden niet heel ons verblijf de koud ontvluchten dus wilden we ook wat meer zien van de stad. Op verschillende sites hadden we gelezen dat de wisseling van de wacht bij het paleis zeer de moeite waard was om te zien. Wij `s ochtends erg gehaast om de wisseling van de wacht te zien om 10.00uur is er geen wisseling te zien en maar 4 agenten die met elkaar stonden te kletsen?! Ook hadden we gelezen dat de wijk Bella Vista de gezelligste wijk van Santiago was. Maar toen wij er waren was er geen kip op straat te vinden en kon je er een speld horen vallen.. Al met al Santiago was niet helemaal ons ding. Om Santaigo toch goed af te sluiten zijn we nog naar een voetbal wedstrijd geweest in de Zuid-Amerika cup tussen Universidad Chile – Emelec (Ecuador). Hier hebben we ons mooiste souverniertje tot nu toe gehad: een ultra lelijke hoed.

Na Santiago zijn we gevlogen naar San Pedro de Atacama in het noorden van Chile waar we nu zijn. Gisteren hebben we the Moon Valley en the Death Valley bezocht. Dit zijn plekken in de woestijn. Om maar weer eens in de herhaling te vallen, erg mooi! Je ziet geen mens en alleen maar bergen, rotsen en zand. Aan het einde van de tour hebben we de ondergaande zon gezien in the Death Valley.

Vandaag zijn we naar de geysers gegaan. We werden om 4.30uur in de ochtend opgehaald om het optimale beeld te krijgen van de geysers. Deze bevinden zich op 4300m boven zeeniveau. Onze gids stond er versteld van dat we niet hoogteziek waren geworden. Om hoogteziekte te proberen te voorkomen hebben we gehoord dat je van te voren erg veel moest drinken. Dit heeft geholpen, maar onze blaas stond aan het einde van de busrit dan toch wel echt op klappen! En dat is geen pretje een busreis met onverharde wegen met een overvolle blaas. De geysers waren raar om te zien. Het was namelijk -11 en het water daar kookte. Om wat op te warmen hebben we in een natuurlijk bad van geyserwater gezwommen. In het water was het heerlijk, maar om er uit te gaan was wat minder…

De plannen hier zullen nog zijn: naar de mooiste sterrenhemel ter wereld te kijken (zeggen ze) en nog een poging te wagen tot sandboarden. Daarna gaan we richting Salta (Argentinie) om vervolgens richting Bolivia te gaan.


Opvallende zaken en/of feiten:
- De alarmlichten van hulpdiensten (politie, ambulance en brandweer) staan altijd aan;
- Het facebook verhaal uit Haren was zelfs in Buenos Aires op tv;
- Eten bestellen van een Spaanse menukaart is soms wat lasting;
- Quote: `Amsterdam is het Disneyland voor volwassene`;
- Iedereen, maar dan ook iedereen vraagt om fooi;
- Het stoplichtgeluid bij een voetgangers overgang in Santiago lijkt net een winkelalarm;
- De man in Zuid-Amerika is een echte gentleman (soms om gek van te worden);
- Pinnen is een hell in Santiago. Na 15 pinautomaten eindelijk eentje die bij een Nederlandse pas werkt;
- Fluitende mannen zijn hier erger als op de Nederlandse bouw;
- Marloes was de enige blonde in het stadion in Santiago (voor zover we konden zien);
- Ilse vergeet steeds dat `ass`(kont) een Engels woord is;
- We gaan nooit meer naar Santiago;
- We zitten in de droogste woestijn ter wereld;
- Na het paardrijden loop je 3 dagen niet helemaal normal..;
- We proberen om zo`n kort mogelijk verhaal te typen, maar dat lukt niet echt.

Ciao xx